Hoe wordt glas gemaakt?
Bij Glazentafel hebben wij prachtige tafels gemaakt van glas. Maar waarvan worden deze tafels gemaakt? Dat gaan we uitleggen!
Glas wordt gemaakt door een combinatie van verschillende grondstoffen, waaronder zand, soda en kalk. Deze grondstoffen worden verhit, waardoor het vloeibaar wordt. Vanuit deze vloeibare staat wordt het glas gemaakt. De technieken voor de productie van glas zijn door de jaren heen geëvolueerd.
Geblazen glas techniek
De geblazen glas techniek is een eeuwenoude ambachtelijke methode die al sinds de Romeinse tijd wordt toegepast in de glasproductie. Het proces start met het verhitten van glas tot het een zachte, kneedbare consistentie bereikt. Vervolgens wordt een pijp in het gesmolten glas gedoopt, waarna de glasblazer voorzichtig lucht in de pijp blaast, hierdoor ontstaat er een luchtbel in het glas. Met diverse tools en technieken kan de ambachtsman het glas vervolgens vormen, uitrekken en unieke, artistieke ontwerpen creëren. Hoewel glas oorspronkelijk slechts in kleine ruitjes werd gebruikt, zoals bij glas-in-lood, veranderde dit in de 20e eeuw. Technologische vooruitgang maakte grotere raamoppervlakken mogelijk en verlaagde de productiekosten, waardoor glas toegankelijker werd voor een breder publiek.
Getrokken glas techniek
Rond 1920 ontwikkelde de Belg Fourcault een nieuwe mechanische manier om glas te produceren. Hierbij wordt een glasplaat door middel van een balk met gleuf uit een smeltend glasbad getrokken, waardoor dit type glas ook wel bekendstaat als ‘getrokken glas’. Getrokken glas vertoont niet dezelfde strakke uitstraling als modern vlakglas; er zijn namelijk ‘vertekeningen’ zichtbaar.
Deze techniek staat in contrast met andere methoden, zoals de geblazen glas techniek, waarbij glas in een vloeibare toestand wordt geblazen om een luchtbel te creëren. De getrokken glastechniek is vaak gebruikt voor het produceren van glasvezels, buizen en andere producten waar een constante diameter en treksterkte cruciaal zijn. Het resultaat is een nauwkeurig gevormd glas met verschillende toepassingen in verschillende industrieën.
Floatglas techniek
Floatglas, ook wel bekend als ‘gefloat glas’, is een veelgebruikte techniek in de moderne glasproductie. Het floatglas proces werd in 1952 geïntroduceerd door de Engelse uitvinder Sir Alastair Pilkington en heeft sindsdien de productie van vlakglas getransformeerd.
Het floatglas proces begint met het smelten van een mengsel van grondstoffen, waaronder zand, soda en kalk, bij extreem hoge temperaturen. Dit gesmolten glas wordt vervolgens op een bed van vloeibaar tin gegoten, waar het zich gelijkmatig verspreidt. Omdat tin en glas niet met elkaar mengen, drijft het gesmolten glas op het oppervlak van de tin. Hier daalt de temperatuur geleidelijk van 1100 celsius naar 600 celsius en wordt het glas hard. Vervolgens wordt het glas naar een snijstation geleid, waar het op de gewenste grootte wordt gesneden.
De floatglas techniek levert hoogwaardig vlakglas op met een uniforme dikte en een glad oppervlak, wat het geschikt maakt voor diverse toepassingen in de bouw en industrie. Het is de meest gangbare methode voor de productie van helder, transparant glas dat veel gebruikt wordt in ramen, deuren, en andere toepassingen.
Hoe wordt gekleurd glas gemaakt?
Gekleurd glas wordt gemaakt in de fabriek door verschillende grondstoffen toe te voegen voordat het glas in de oven gaat om gesmolten te worden. Je kan het zien als een kleurstof die wordt toegevoegd aan het glas om de gewenste kleur te krijgen. Afhankelijk van de grondstof die je toevoegt kan je verschillende kleuren krijgen. De meest voorkomende kleuren in glas zijn groen, bruin en blauw. Zo zie je vaak groene wijnflessen, bruine bierflesjes en blauwe flessen met water in de schappen.
Om groen glas te krijgen moet je een stof toevoegen genaamd Chroomerts. Om blauw glas te maken wordt er kobaltoxide toegevoegd en om bruin glas te krijgen heb je een scheikundige verbinding van ijzer en zwavel nodig. Om andere kleuren te krijgen dan groen, blauw en bruin moet er gebruikgemaakt worden van metaaloxiden. Dit is hoe de kunstenaars in Venetië het eeuwen geleden al deden!
Hoe wordt gehard glas gemaakt?
Gehard glas valt in de categorie veiligheidsglas. Om dit soort glas te maken zijn er twee stappen nodig. Het extreem verhitten van het glas om het vervolgens zeer snel af te koelen.
Hierdoor wordt in het glas een oppervlaktespanning opgebouwd, waardoor het extra sterk wordt. Hierdoor is het minder snel vatbaar voor breuken. In het geval van breuk valt het glas uiteen in kleine stukjes. Aangezien deze kleine stukjes geen diepe wonden kunnen veroorzaken, maakt dit het geharde glas veiliger dan gewoon glas.
